BREAKING-de-week-column #100
Als ik vandaag terugdenk aan de 99 brieven die ik je schreef, zie ik het leven dat in de tussentijd aan ons voorbijtrok voor me als een rivier. Een stromende rivier die water vanuit de bergen naar de zee brengt. Die rivier is veranderlijk als het water waarvoor zij ruimte is: de verraderlijke stroming, de waterval, de draaikolk, de golfslag en het heldere stilstaande water dat glad is als een spiegel en waarop het licht kaatst.
Het is dinsdag 8 maart als ik dit schrijf, internationale vrouwendag. Onderweg vanuit Kiev zijn drie moeders met hun vier jonge dochters. Hun reis gaat via Warschau naar Berlijn en zal voorlopig eindigen in Haarlem. Ik kan mij geen voorstelling maken van hoe dat moet voelen – zoveel ontheemding en zoveel pijn.
Ik deed intussen maar iets praktisch. Ik heb zojuist hun bedden opgemaakt met nieuwe witte lakens van het hotel aan het einde van de straat. Gisteren waren het nog krantenkoppen. Vandaag noteer ik voor het eerst hun naam: Dina, Emilia, Maria, Alla, Marta, Nadia en Alisa.
Nicole Ex,
hoofdredacteur See All This