BREAKING-de-week-column #104
Ze was als student in de jaren zeventig wekelijks de straat op gegaan in Amsterdam, en had bij de voordeur voor elke gelegenheid hetzelfde bord klaarstaan met de tekst: TEGEN. Ik stelde me voor hoe ze dat bord omhooghield terwijl ze leuzen zong als We Blijven Ons Verzetten Tegen Atoomraketten!
Konden we maar het midden bewaren. En de balans vinden tussen het tegen en het voor, het zwart en het wit, de Putin en Zelensky in onze ziel. ‘Tussen de zon en de maan,’ schrijft kunstenaar en schrijver Etel Adnan, ‘en de rusteloze wens om te leven en de rusteloze wens om te sterven, houdt de berg zijn evenwicht.’ Maar wij zijn Berg, God of Boeddha niet.
Toch stel ik voor dat we niet langer tegen zijn. Tegendraads. Tegenwerkend. Tegensputterend. En dat we de straat opgaan om te laten weten waar we VOOR zijn. Voorlopend. Voorbestemd. Voortstuwend. We mogen niet langer de schuld afschuiven op vleugellamme regeringen en machtsbeluste politici. ‘Mensen zijn leiders’, zegt president Zelensky.
Ik ben voor vergezichten, stillevens, kleurvelden en patronen. Voor hiërogliefen, miniaturen, fresco’s en iconen. Voor bloeiende amandelbomen en muren met rozen. Voor wijsheid uit oude geschriften en jonge gedichten. Voor dansers, boemelaars, monniken, flierefluiters en wetenschappers. Voor Gregoriaans, jazz en Waters of March.
Voor meer vogels in de lucht, dieren in het veld en nachten zonder licht. Voor New York, Parijs, St. Petersburg en Kiev. Voor in beslag genomen superjachten die oorlogsschepen blokkeren. Voor nu van het gas af en zonder gif. Voor voorvechters, strijders en vrienden. Voor democratie. Voor vrijheid. Voor vrede. Voor.
Nicole Ex,
hoofdredacteur See All This